time is an illusion, just like death

Be the Photographer

Je leven is een grote film. Een film die alleen nog niet uitgebracht is. Vanaf het moment dat je er bent is er op record gedrukt en ging je leven zich afspelen. Elke uur, elke minuut, elke seconde en elk frame werd opgenomen. Alles stukjes van jou leven. Alle momenten die je meemaakt.  Het duurt alleen nog zolang voordat je die film kan zien. Zolang jij er nog bent is de film niet af en kan je hem dus niet terug kijken. Wees daarom de fotograaf van je film. Leg al je momenten vast. Iedereen die je kent. Iedereen die wat voor je betekend.  Alle momenten die je blij maken en alle momenten die je alleen maar sterker maken.  Maak het echt, maak het tastbaar. Wees trots op de momenten die je meemaakt en de momenten die je terug kan zien. Alles kan veranderen, maar het moment dat de foto werd gemaakt blijft voor altijd het zelfde. Wees de fotograaf van je film. Wees de fotograaf van je leven.

brownie

listen to nature

Do you ever feel like a plastic bag

Katy Perry zingt in Firework : " Do you ever feel like a plastic bag. Drifting through the wind. Wanting to start again.''

En ze heeft gelijk, iedereen voelt zich vast wel eens een plastic zak. We worden geproduceerd, klaar gemaakt om de wereld in te gaan en dan nadat je denkt thuis gekomen te zijn wordt je meegevoerd door de wind. Steeds verder en verder. Steeds verder van waar je in het begin was. Soms mag je meeliften en soms blijf je hangen. Soms gaat het ineens heel snel en soms lijkt het wel een eeuwigheid te duren. Maar als je weer los komt ga je weer verder, wat voor achterstand je ook hebt opgelopen, hoelang je ook in die boom hebt gehangen. Hoelang je ook achter het zadel van een fiets hebt gezeten de wind komt je redden. Zo  kom je weer langzaam op je eigen weg. Langzaam ga je weer je eigen weg volgen. Steeds verder en verder. Steeds verder weg van het begin. En op het eind, als de scheuren te zien zijn wordt je opgepakt. Opgepakt door de prikker die je brengt naar het einde. Het einde om er een nieuw begin van te maken.



fiets door je leven.

Eigenlijk hé, is je leven net een lange weg waar je op moet fietsen. In het begin heb je op je fiets mooie zijwieltjes en kan je niet omvallen. Je ouders houden je vast en zorgen zo dat jij vooruit komt. Later gaan je zijwieltjes van je fiets af en moet je het zelf doen. Alleen. Geen ouders meer die zorgen dat jij vooruit komt. Geen zijwieltjes meer die zorgen dat je niet omvalt. Je moet alleen veder fietsen. Helemaal alleen. De lange weg. Die lange afstand van begin tot het einde. Fietsen naar daar waar de zon schijnt en het einde van de regenboog is. De weg die jou leven is. Je moet blijven fietsen, fietsen om niet te vallen en als je valt zo snel mogenlijk opstaan. Fiets tot je niet meer voor uit kan komen. Fiets tot dat je bij de zon bent en jou weg geen kant meer op kan.

Drops.