Poppenhuis

Bij mijn opa en oma stond altijd een poppenhuis. Altijd speelde ik er mee. Naar mijn idee was hij altijd heel groot. Bijna reusachtig.  Laatst kregen we hem van mijn opa en oma en nu staat hij bij ons thuis.  Hij was ineens niet meer zo groot als ik altijd dacht. Eerlijk gezegd viel het me behoorlijk tegen toen ik zag hoe klein die was.

Ik ging hem eens goed bekijken en zag toen wel ineens hoe mooi die eigenlijk is. Al mijn herinneringen aan het huis zitten in de muren gedrukt. Waar ik vond dat er wel een kleurtje op de muur mocht,  is er met pen op getekend.  En daar waar het hekje in de weg zat is het gesloopt. Het is een huis vol herinneringen. . Herinneringen aan hoe mijn opa zo sterk als die was helemaal alleen het grote poppenhuis van zolder haalden. Herinneringen aan hoe ik alle meubel stukken eerst aan oma liet zien voordat ik ze er in zetten. Herinneringen aan de pannenkoeken die ik kreeg en daarna met opa naar de kinderboerderij ging en zo voor heel even geen aandacht gaf aan het huis. De herinnering die ik heb na een vermoeide dag van spelen rennen en plezier maken weer thuis te komen. Een kusje geef aan oma en weer blij ben om thuis te zijn. Thuis te zijn en thuis te zijn in mijn poppenhuis. Mijn eigen poppenhuis, het poppenhuis vol herinneringen.



achtergrond muziekje

Ik luister altijd muziek, overal waar ik ben moet ik iets om naar te luisteren hebben. En als er geen muziek aan mag zorg ik er zelf wel voor dat er muziek is.
Maar laatst zat ik te denken er is altijd in films op de achtergrond een muziek je dat alle moment nog mooier maakt, maar dat hebben we  niet in ons leven, en eigenlijk zou dat wel moeten. Natuurlijk kan dat niet, maar stel je voor.
Op de leukste, droevigste, mooiste en onvergeetbaarste momenten er een perfect liedje achtertehoren. Een liedje dat het moment nog intenser en mooier maakt. Eigenlijk is ons leven een liedje, we hoeven het alleen zelf nog de muziek er bij te componeren.

dream your fantasies

it's the key of my heart

hate.

Het leven bestaat uit dromen en lachen. Dromen om alles te idealiseren en lachen om je pijn niet te tonen.

Lachen om te laten zien dat alles mooi is. Lachen om te laten zien dat je gelukkig bent. Lachen om niet te laten zien wie je werkelijk bent. Ze zeggen dat je ogen de spiegels van je ziel zijn, maar geloof me er zijn mensen die in hun ogen een heel ander spiegelbeeld hebben. Het heet niet voor niets spiegel, er wordt weerspiegelt wat je wilt zien en niet wat er werkelijk is. Maar achter die spiegel zit de waarheid. De keiharde waarheid, waar niks aan te idealiseren is. Daar waar alle leugens beginnen. Daar waar het begin is van alle ellende.Daar waar je ziel je verraard.

Als jij mij wilt breken maak ik jou 3 x zo hard kapot, onthoud dat !

like a doll.

Soms lijken dingen zo normaal, iedere weg die je aflegt is voor jou de normaalste zaak van de wereld. Je bekijkt de wereld van uit jou oogpunt en daar begint het normaal zijn.

Maar de waarheid is dat niemand normaal is. Normaal zijn bestaat niet. En normaal doen al heelmaal niet.

We worden gelijd door het leven. Gelijd als poppen. Gelijd door je hele leven. Alles staat al vast. Jij hoeft er alleen nog door heen te lopen. Met touwtjes word je gelijdt, stap voor stap. Steeds dichter naar het einde. Stap voor stap dichter bij waar het allemaal weer opnieuw begint.

& dat , dat is de normaalste zaak van de wereld.

someone

levensreis

photography

slaap en doe je ogen toe.

highthea

it's a movie

i love chocolate

pittjes

Mij werd altijd wijsgemaakt als ik een maderijne pit had doorgelikt dat er een  madarijnen boom in mijn buik zou groeien. Natuurlijk geloofde ik dit, en zo lief als ik ben maakte ik dit ook mijn kleine zusje waar vandaag.

Zij geloofde mijn verhaaltje heelaas niet ! Maar ik zat me te bedenken, van alle pitjes, zaadjes en andere dingetjes die wij opeten groeit misschien wel geen echte boom uit, maar wij groeien er uit. Die zaadjes hebben voor ons misschien geen voedingsstoffen maar van alle dingetjes die wij eten, groeien wij. Net als bomen en planten.

We beginnen bij een klein zaadje, worden gepland en beginnen te groeien. We spreiden onze wortels tot ver in de grond zodat ons niets kan overkomen. We staan veilig en beschermd tussen 2 grote bomen. De grootste die er zijn. Je groeit en groeit tot dat jezelf de 2 grootste bomen van bovenaf bekijkt.
Dan begint de tijd dat je jou zaadjes mag laten vallen. Ze laat groeien en ze bescherming mag bieden. Je mag genieten van de tijd dat ze klein zijn, tot dat ze jou voorbij zijn en hun eigen zaadjes ver de diepte in laten vallen.