little angel

the other side

stille wateren diepe gronden

little girl

its not hard

brother from another mother

it's time to sit

lonely child

vacantion

you make me happy

it will be oke

free as a bird

I can't fixed it

Take another drink

Ik ben je beste vriend. Je beste vriend die altijd voor je klaar staat. Je beste vriend waar je altijd op terug kan vallen. Je beste vriend die je voor even laat zijn zoals je wilt zijn. Je beste vriend die zorgt dat je vrienden maakt. Ik ben je beste vriend. Je beste vriend die je kapot maakt. Je beste vriend die er voor zorgt dat je hoofdpijn krijgt. Je beste vriend die je veder en veder de diepte in laat zakken. Je beste vriend die je maar voor heel even moet hebben anders kom je er nooit meer vanaf.

don't lose your face



it's how it is

rennen door de straat

We rennen door de straten, steeds veder en veder van het begin waar ik je leerde kennen. Ieder onze eigen kant op. We rennen en rennen en soms vangen we een glimp van elkaar op. Je kijkt me aan en lacht ik lach terug en we rennen door. Steeds verder en verder. Ik kan me niet voorstellen dat we ooit door dezelfde straat rennen. Samen zolang mogelijk. Ik wil het maar aan het idee kan ik niet wennen. Wennen aan het idee dat ik verplicht ben net zo snel te rennen als jij. De verplichting dat ik moet blijven rennen. De verplichting dat ik moet blijven lachen. Ik kan niet wennen aan de verplichtingen die er zijn. Ik geniet zo van de momenten dat je maar heel even naar me lacht. De momenten dat ik je maar heel even zie. De momenten waarin je ziet dat het goed is. Goed is dat we elkaar maar heel even zien.

afraid

Ik ben zo bang dat het behang van de muren afvalt ,dat spijkers uit de muren vallen. Ik ben zo bang dat de verf gaat schilferen, dat het hout gaat splinteren en de plafons naar beneden storten. Ik ben zo bang dat ik het niet op tijd kan repareren. Het is te laat. Alles valt langzaam uit elkaar. Ramen en deuren worden gesloten, gordijnen gaan dicht en lichten gaan uit. Langzaam verdwijnt alles, alles wat er ooit was. Alles waar zo hard aan is gewerkt is in een klap weg. BAM ! In één keer helemaal weg. Weer naar het begin waar de draden werden gespannen. De draden om alles te beginnen. De draden om het te eindigen.

summerfeelings

lights love

just married

Het moment dat je elkaar het ja-woord geeft is het moment waar de rest van je leven start. De rest van je leven samen begint. Waar je nu in plaats van je vriend je man mag zeggen  en in plaats van je vriendin je vrouw. Het moment waar je vanaf nu alle beslissingen samen neemt. Alles samen gaat beleven.

Het moment dat je elkaar het ja-woord geeft is het moment dat je beslist om nooit meer alleen te zijn.

The city of your hand

Of je nou in een villa, een flat, in een grot of op een berg woont. De omgeving vormt je. De stad om je heen maakt wie je bent. Het is de stad naar je hand. De hand naar jou stad. De stad die er voor zorgt wie je bent. De stad die er voor zorgt wat je doet. De stad die jou begin is. De stad waar jou einde is. De stad in de palm van je hand. Op je hand staat geschreven wat je bent. Op je hand staat geschreven wat je doet. De lijnen in je hand vertellen wat je wilt. De lijnen in jou stad.

the eye of a photographer.

time is an illusion, just like death

Be the Photographer

Je leven is een grote film. Een film die alleen nog niet uitgebracht is. Vanaf het moment dat je er bent is er op record gedrukt en ging je leven zich afspelen. Elke uur, elke minuut, elke seconde en elk frame werd opgenomen. Alles stukjes van jou leven. Alle momenten die je meemaakt.  Het duurt alleen nog zolang voordat je die film kan zien. Zolang jij er nog bent is de film niet af en kan je hem dus niet terug kijken. Wees daarom de fotograaf van je film. Leg al je momenten vast. Iedereen die je kent. Iedereen die wat voor je betekend.  Alle momenten die je blij maken en alle momenten die je alleen maar sterker maken.  Maak het echt, maak het tastbaar. Wees trots op de momenten die je meemaakt en de momenten die je terug kan zien. Alles kan veranderen, maar het moment dat de foto werd gemaakt blijft voor altijd het zelfde. Wees de fotograaf van je film. Wees de fotograaf van je leven.

brownie

listen to nature

Do you ever feel like a plastic bag

Katy Perry zingt in Firework : " Do you ever feel like a plastic bag. Drifting through the wind. Wanting to start again.''

En ze heeft gelijk, iedereen voelt zich vast wel eens een plastic zak. We worden geproduceerd, klaar gemaakt om de wereld in te gaan en dan nadat je denkt thuis gekomen te zijn wordt je meegevoerd door de wind. Steeds verder en verder. Steeds verder van waar je in het begin was. Soms mag je meeliften en soms blijf je hangen. Soms gaat het ineens heel snel en soms lijkt het wel een eeuwigheid te duren. Maar als je weer los komt ga je weer verder, wat voor achterstand je ook hebt opgelopen, hoelang je ook in die boom hebt gehangen. Hoelang je ook achter het zadel van een fiets hebt gezeten de wind komt je redden. Zo  kom je weer langzaam op je eigen weg. Langzaam ga je weer je eigen weg volgen. Steeds verder en verder. Steeds verder weg van het begin. En op het eind, als de scheuren te zien zijn wordt je opgepakt. Opgepakt door de prikker die je brengt naar het einde. Het einde om er een nieuw begin van te maken.



fiets door je leven.

Eigenlijk hé, is je leven net een lange weg waar je op moet fietsen. In het begin heb je op je fiets mooie zijwieltjes en kan je niet omvallen. Je ouders houden je vast en zorgen zo dat jij vooruit komt. Later gaan je zijwieltjes van je fiets af en moet je het zelf doen. Alleen. Geen ouders meer die zorgen dat jij vooruit komt. Geen zijwieltjes meer die zorgen dat je niet omvalt. Je moet alleen veder fietsen. Helemaal alleen. De lange weg. Die lange afstand van begin tot het einde. Fietsen naar daar waar de zon schijnt en het einde van de regenboog is. De weg die jou leven is. Je moet blijven fietsen, fietsen om niet te vallen en als je valt zo snel mogenlijk opstaan. Fiets tot je niet meer voor uit kan komen. Fiets tot dat je bij de zon bent en jou weg geen kant meer op kan.

Drops.



Poppenhuis

Bij mijn opa en oma stond altijd een poppenhuis. Altijd speelde ik er mee. Naar mijn idee was hij altijd heel groot. Bijna reusachtig.  Laatst kregen we hem van mijn opa en oma en nu staat hij bij ons thuis.  Hij was ineens niet meer zo groot als ik altijd dacht. Eerlijk gezegd viel het me behoorlijk tegen toen ik zag hoe klein die was.

Ik ging hem eens goed bekijken en zag toen wel ineens hoe mooi die eigenlijk is. Al mijn herinneringen aan het huis zitten in de muren gedrukt. Waar ik vond dat er wel een kleurtje op de muur mocht,  is er met pen op getekend.  En daar waar het hekje in de weg zat is het gesloopt. Het is een huis vol herinneringen. . Herinneringen aan hoe mijn opa zo sterk als die was helemaal alleen het grote poppenhuis van zolder haalden. Herinneringen aan hoe ik alle meubel stukken eerst aan oma liet zien voordat ik ze er in zetten. Herinneringen aan de pannenkoeken die ik kreeg en daarna met opa naar de kinderboerderij ging en zo voor heel even geen aandacht gaf aan het huis. De herinnering die ik heb na een vermoeide dag van spelen rennen en plezier maken weer thuis te komen. Een kusje geef aan oma en weer blij ben om thuis te zijn. Thuis te zijn en thuis te zijn in mijn poppenhuis. Mijn eigen poppenhuis, het poppenhuis vol herinneringen.



achtergrond muziekje

Ik luister altijd muziek, overal waar ik ben moet ik iets om naar te luisteren hebben. En als er geen muziek aan mag zorg ik er zelf wel voor dat er muziek is.
Maar laatst zat ik te denken er is altijd in films op de achtergrond een muziek je dat alle moment nog mooier maakt, maar dat hebben we  niet in ons leven, en eigenlijk zou dat wel moeten. Natuurlijk kan dat niet, maar stel je voor.
Op de leukste, droevigste, mooiste en onvergeetbaarste momenten er een perfect liedje achtertehoren. Een liedje dat het moment nog intenser en mooier maakt. Eigenlijk is ons leven een liedje, we hoeven het alleen zelf nog de muziek er bij te componeren.

dream your fantasies

it's the key of my heart

hate.

Het leven bestaat uit dromen en lachen. Dromen om alles te idealiseren en lachen om je pijn niet te tonen.

Lachen om te laten zien dat alles mooi is. Lachen om te laten zien dat je gelukkig bent. Lachen om niet te laten zien wie je werkelijk bent. Ze zeggen dat je ogen de spiegels van je ziel zijn, maar geloof me er zijn mensen die in hun ogen een heel ander spiegelbeeld hebben. Het heet niet voor niets spiegel, er wordt weerspiegelt wat je wilt zien en niet wat er werkelijk is. Maar achter die spiegel zit de waarheid. De keiharde waarheid, waar niks aan te idealiseren is. Daar waar alle leugens beginnen. Daar waar het begin is van alle ellende.Daar waar je ziel je verraard.

Als jij mij wilt breken maak ik jou 3 x zo hard kapot, onthoud dat !

like a doll.

Soms lijken dingen zo normaal, iedere weg die je aflegt is voor jou de normaalste zaak van de wereld. Je bekijkt de wereld van uit jou oogpunt en daar begint het normaal zijn.

Maar de waarheid is dat niemand normaal is. Normaal zijn bestaat niet. En normaal doen al heelmaal niet.

We worden gelijd door het leven. Gelijd als poppen. Gelijd door je hele leven. Alles staat al vast. Jij hoeft er alleen nog door heen te lopen. Met touwtjes word je gelijdt, stap voor stap. Steeds dichter naar het einde. Stap voor stap dichter bij waar het allemaal weer opnieuw begint.

& dat , dat is de normaalste zaak van de wereld.

someone

levensreis

photography

slaap en doe je ogen toe.

highthea

it's a movie

i love chocolate

pittjes

Mij werd altijd wijsgemaakt als ik een maderijne pit had doorgelikt dat er een  madarijnen boom in mijn buik zou groeien. Natuurlijk geloofde ik dit, en zo lief als ik ben maakte ik dit ook mijn kleine zusje waar vandaag.

Zij geloofde mijn verhaaltje heelaas niet ! Maar ik zat me te bedenken, van alle pitjes, zaadjes en andere dingetjes die wij opeten groeit misschien wel geen echte boom uit, maar wij groeien er uit. Die zaadjes hebben voor ons misschien geen voedingsstoffen maar van alle dingetjes die wij eten, groeien wij. Net als bomen en planten.

We beginnen bij een klein zaadje, worden gepland en beginnen te groeien. We spreiden onze wortels tot ver in de grond zodat ons niets kan overkomen. We staan veilig en beschermd tussen 2 grote bomen. De grootste die er zijn. Je groeit en groeit tot dat jezelf de 2 grootste bomen van bovenaf bekijkt.
Dan begint de tijd dat je jou zaadjes mag laten vallen. Ze laat groeien en ze bescherming mag bieden. Je mag genieten van de tijd dat ze klein zijn, tot dat ze jou voorbij zijn en hun eigen zaadjes ver de diepte in laten vallen.