ik vervel.

Vandaag heb ik geposeerd voor jessica. Ik had een topje van ballonnen aan en die had ze vastgeplakt met lijm. Je kent het wel die lijm die we vroeger altijd gebruikte op de basisschool. We noemende het sterke lijm en als het opdroogte op je handen kreeg je allemaal lijm velletjes. Hier zat ik dus mee onder, mijn nek, mijn borst en een stukje van mijn buik.
Toen we alle velletjes van mijn huid afgingen trekken voelde ik me net een reptiel. Een reptiel die aan het vervellen was en zijn nieuwe huid kreeg. Alle kleine stukjes die langzaam loslieten, langzaam naar beneden vielen, langzaam de grond raakten en als je naar je huid keek die weer langzaam zag herstellen.
Hoe makkelijk die dieren weer met een nieuwe huid beginnen zou ik ook wel eens willen met mijn leven. Niet letterlijk een nieuwe start met heelmaal opnieuw beginnen maar gewoon even dat je alles om je heen kan vergeten. Geen ruzies, geen irritaties gewoon geen problemen.