pittjes

Mij werd altijd wijsgemaakt als ik een maderijne pit had doorgelikt dat er een  madarijnen boom in mijn buik zou groeien. Natuurlijk geloofde ik dit, en zo lief als ik ben maakte ik dit ook mijn kleine zusje waar vandaag.

Zij geloofde mijn verhaaltje heelaas niet ! Maar ik zat me te bedenken, van alle pitjes, zaadjes en andere dingetjes die wij opeten groeit misschien wel geen echte boom uit, maar wij groeien er uit. Die zaadjes hebben voor ons misschien geen voedingsstoffen maar van alle dingetjes die wij eten, groeien wij. Net als bomen en planten.

We beginnen bij een klein zaadje, worden gepland en beginnen te groeien. We spreiden onze wortels tot ver in de grond zodat ons niets kan overkomen. We staan veilig en beschermd tussen 2 grote bomen. De grootste die er zijn. Je groeit en groeit tot dat jezelf de 2 grootste bomen van bovenaf bekijkt.
Dan begint de tijd dat je jou zaadjes mag laten vallen. Ze laat groeien en ze bescherming mag bieden. Je mag genieten van de tijd dat ze klein zijn, tot dat ze jou voorbij zijn en hun eigen zaadjes ver de diepte in laten vallen.