dinsdag 17 mei 2011

afraid

Ik ben zo bang dat het behang van de muren afvalt ,dat spijkers uit de muren vallen. Ik ben zo bang dat de verf gaat schilferen, dat het hout gaat splinteren en de plafons naar beneden storten. Ik ben zo bang dat ik het niet op tijd kan repareren. Het is te laat. Alles valt langzaam uit elkaar. Ramen en deuren worden gesloten, gordijnen gaan dicht en lichten gaan uit. Langzaam verdwijnt alles, alles wat er ooit was. Alles waar zo hard aan is gewerkt is in een klap weg. BAM ! In één keer helemaal weg. Weer naar het begin waar de draden werden gespannen. De draden om alles te beginnen. De draden om het te eindigen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten